Wiele miejsca poświeciliśmy w ostatnich tekstach obrazom-opowieściom, które relacjonowały rozmaite historie, pełne emocji i przeżyć zanurzonych w nich bohaterów. Dziś z kolei pragniemy przyjrzeć się nieco innej sztuce, która wymaga od odbiorcy znacznie większej otwartości i odejścia od znanych schematów narracyjnych.
Leon Tarasewicz jest jednym z najważniejszych współczesnych artystów, którego dzieła zdobią najważniejsze galerie kraju oraz sprzedają się z rekordowymi cenami na aukcjach w Polsce i za granicą.
We wrześniu tego roku malarz otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida za wystawę „Jerozolima”, która odbyła się w warszawskiej Galerii Foksal.
Jaka jest sztuka Leona Tarasewicza? Czym się wyróżnia i jak przyciąga odbiorców?
Rytmiczność natury
Gdy podchodzimy do dzieł Tarasewicza, na pierwszy rzut oka dostrzegamy plątaninę plam barwnych, ułożonych w całkowitą abstrakcję. Z tej mieszanki kolorów wyłania się jednak mocno zarysowany rytm, który porządkuje całą przestrzeń płótna i organizuje kompozycję.
Artysta w dużej mierze czerpie inspiracje ze świata przyrody. Tworzy wręcz abstrakcyjne pejzaże, w których można zobaczyć echa prac jego nauczyciela z warszawskiej ASP, Tadeusza Dominika. Jest wnikliwym obserwatorem, dla którego zależności pomiędzy formami są czytelne i widoczne nawet tam, gdzie oko innej osoby ich nie zauważy.
Brak opowieści
Czasy, w których Tarasewicz zaczynał swoją historię z malarstwem, pełne były narracji, zaangażowania sztuki w sprawy bieżące państwa. O ile wielu jego kolegów starało się ustosunkować do otaczającej rzeczywistości, to jego prace pozostały całkowicie niezależne.
Wypełnia je czyste malarstwo, bez historii, relacji i związków przyczynowo-skutkowych.
Malarstwo totalne – kolor, faktura, światło
Obrazy wypełniają całkowicie malarskie wartości, jak kolor, faktura i światło, w których tkwi klucz do ich przeżywania.
Dzięki temu, twórczość staje się w pełni uniwersalna, odcięta od lokalnych spraw społeczno-politycznych. Jest zrozumiała dla ludzi na całym świecie, którzy są otwarci na emocjonalne przeżywanie sztuki.
Dzieła Leona Tarasewicza to kompozycje kompletne, zmuszające widza do zanurzenia się w świecie malarskich doznań, pełnych barw i kształtów. Budzą emocje i skojarzenia. Wibrują i wciągają, zapraszając do długiej kontemplacji. Nie musimy w nich szukać historii. Możemy je po prostu poczuć.